U stvaralaštvu Julijane Protić su izražene univerzalne teme prirode i čoveka i odnosi među njima, na tim osnovama ona gradi forme. To su skulpture ekspresivnih i stilizovanih oblika slojevitih sadržaja, često sa akcentom na finoj obradi površine gde materijal, u dodiru sa prirodom umetnika, daje sadržaje koji nas fasciniraju neposrednošću i finim pulsiranjem svetla na površini skulpture. Najčešće se, likovnim jezikom, istražuje dualnost fenomena materije i duha, ali i pojmova vezanih za percipiranje umetničkog dela na značenjskom nivou kao što su nežno i brutalno, puno i ispražnjeno i dr.

Skulpture koje nam Julijana Protić prikazuje na izložbi u Zrenjaninu su forme stilizovanog ploda i asocijacije na oplođavanje u kojima Julijana Protić temom, materijalom i njihovim tretiranjem uspeva da dočara suštinu namere i u nama pokrene emociju. Ove forme su toliko lične, da iako se oslanjaju na iskustva tradicije, koliko god pokušavamo da ih stavimo u odnos sa potencijalnim uzorima, shvatimo da to nije moguće, jer su Julijanina kreativnost i doživljaj teme upečatljiv iskorak.

One su stvarane u duhu tradicije likovnih promišljanja u kojima Julijana doseže do nivoa trajnih vrednosti i kroz ove skulpture autorka afirmiše ženski princip pregnantne forme čija je površina tretirana „nežnom modelacijom" u skladu sa promišljanjem teme.Skulpture iz drugog ciklusa su nastale apstraktnim promišljanjem. To su manje ili više razuđene kompozicije građene komadima raznih metala i predmeta u kojima autorka, kao i kod prethodnih skulptura, na osoben način gradi „nežne" sadržaje.

Vukašin Milović