Prepoznatljivost i visok stepen originalnosti odlikuje slikarstvo Ervina Ćatovića u kontinuitetu, još od početka devedesetih kada je izašao pred oči javnosti, pa sve do recentne produkcije. Od formiranja svog likovnog jezika, on u centar interesovanja stavlja fenomen likovnosti koji otelotvoruje u oduhovljenim vizuelnim pojavnostima.

Pažljivim čitanjem njegovog dela uočava se dosledna geneza delikatno koncipirane estetike koja je u potpunosti potvrđena u najnovijem ciklusu slika "Damar jednog vremena". Baveći se sušastvenošću slikarskog bića, autor najdublju spiritualnost sublimira u supstrat, postižući slikarske rezultate znalački, intuitivno i slikarskom voljom.

Na planu ekspresivnih rešenja njegovo slikarstvo dopušta pluralističko tumačenje u kojem se stapaju i dopunjavaju svetlost i senka, tradicija i modernizam, znanje i istraživanje, duh i materija. Plastička drama slike postignuta je hromatskim bujicama, potezima različitih modaliteta i monohromnim fonom čime se vizuelno dešavanje istovremeno stavlja u prvi plan i pravi kompoziciono-koloristički balans.

Sa nesumnjivom likovnom erudicijom, umetnik eleborira slikarske probleme kreirajući delo koje poseduje sve vrednosti zrelog slikarstva. Nestvarna Ćatovićeva slikarska vaseljena emanira uzvišena osećanja koja od posmatrača traže da razotkrije realnost same slike, slike koja intrigira, inspiriše i otvara nepregledni horizont diskretnih aluzija.

Olivera Vukotić