Naime, Dragan Bartula, već poznat italijanskoj javnosti nakon izlaganja više puta u Italiji, odlučio se za motive iz prošlih vremena. Njegove vinjete zidova i kula nalazimo u graditeljskim pejsažima, pod kampanonima u bezvremenoj metafizičkoj atmosferi, ili, sa druge strane, u senci stoletnih manastirskih stabala Balkana i Mediterana. Slično ranijim Bartulinim istraživanjima i ovde vidimo individuu duhovnosti, uvek i u svim vremenima skrajnutu, neutralnu, baš kakva umetnost u klasičnom smislu i treba da bude. Isto tako, on prikazuje i šare balkanskog ćilima, u njegovim osnovnim naznakama,  što čitavom ciklusu daje utisak univerzalnosti.

U načelu, ovo su alegorije čovekove misije koja je usamljenička i molitvena u odnosu na vreme kao tekovinu relativnog postojanja. Bartulina ideja pozicioniranja humanog obličja u kontekstu slutnji nemilosrdnog sveta jeste težnja da pomoću svojeg čistog slikarskog rukopisa ispriča unutarnje nedoumice i čvrsta duhovna stanovišta. Bartulina traganja u domenu sopstvenog i nedovoljno priznatog i prepoznatog nasleđa jesu ukazivanje na zaboravljene kulturne vrednosti. Njegov ciklus slika nosi naziv "Nasleđe".

Nasuprot ovakvom vidjenju, Danilo Vuksanović se bavi univerzalnim simbolima opšte poznatim u mnogim civilizacijama, gradeći pritom sliku uz pomoć nemušto ispisanih slova, kao u mimohodu prolaznosti. Simboli krsta, piramide, globusa i pretpostavljenih geografskih mapa transformišu se unutar polja koja asociraju na priče  vremena. Mozaik arhetipova smešten je u naizgled ograničen geometrijski poredak. Takodje, na ovim platnima su kontrastno prikazana ćirilična slova raznih oblika koja se nalaze u funkciji likovnih elemenata. Simbolika osnovnih zemaljskih pojava nastoji da putem crteža i slike otkrije  sveukupni karakter umetnosti.

Prirodno nastavljajući sopstveni likovni izraz iz prethodnog ciklusa bezvremenih  bitaka i večitih ljudskih suprostavljanja, Danilo Vuksanović predstavlja svet opšte poznatih znakova  težeći da im odene novo ruho.  Na taj način otvara nova moguća vidjenja putem slike bogate u fakturi, sa slojevitim nanosima boje u kombinaciji sa drugim materijalima. Njegov ciklus slika i crteža nosi naziv Ravnica istine.

Sve u svemu, Vuksanovićev pokušaj da obuhvati putem vizuelne operacije mnoštvo alhemijskih znamenja smešta se direktno u imaginarna polja Bartulinih putovanja kroz vremena setne fantazmagorije. Naravno, ovi pokušaji se kreću u sferama zamišljenog duha vremena, kako je  ova izložba i naslovljena.