 Galerija SULUV-a, Novi Sad. 24. novembar - 6. decembar 2008.
Neprestano ih, u kotinuitetu, razmatra ali ne kao nekonvencionalne postupke vajanja već kao izdvojenosti, za njega bitne egzistencijalne posebnosti pojava, stvari i, nadasve, oglednaja sebe u njima i njih u posebnosti sopstva sebe. (Miloš Arsić)
 
...Smisao i značenje skulpture kao crteža u širem kontekstu pretpostavljene i pripremljene stvarnosti instalacije), Mladen Marinkov traži stalnim preispitivanjem pojava koje se ne ogledaju u završenosti, u konačnosti određenih pojava nego u procesima koji izdvojene pojave formiraju i označavaju. Njegova pažnja se podjednako usmerava na fenomenološki i ontološki karakter, na zbilju i pretpostavku smisla zatezanja i rastezanja, zgušnjavanja i razređivanja, slaganja i razlaganja, razvlačenja i sabijanja. Neprestano ih, u kotinuitetu, razmatra ali ne kao nekonvencionalne postupke vajanja već kao izdvojenosti, za njega bitne egzistencijalne posebnosti pojava, stvari i, nadasve, oglednaja sebe u njima i njih u posebnosti sopstva sebe. U osnovi je određivanje posebnog stava koji podrazumeva skulpturu kao prostor skulptoralnog i crtež koji je pokrenut tim istim stavom kojim se određuju, ne granice nego smisaone moći skulptovanog kao posebnosti skulpture.
Ona je u stanju, upravo preobražavanjem ontoloških pretpostavki u fenomenološke činjenice (i obrnuto), da odražava samo sebe mimo želje skulptora koji im se pokorava. Istovremeno i izmiče na rastojanje dovoljno udaljeno od središta vajarske zbilje da bi mogao, ne da sagleda učinak događanja koja je delimično izazvao već da bi podjednako, u svoju i u korist sila koje učestvuju u formiranju oblika i sam, sada više emocijama nego priktičnim pokretima ruku, delovao ne više kao čovek/umetnik sa strane i sa distance nego iznutra kao ravnopravni učesnik. Tačnije, kao saučesnik koji se nada da može u obliku skulpture koja nije više samo masa određene materije, pronaći nespokoj drugačijeg i uslovno novog. Ono se zadržava u onoj imaginarnoj tački zatezanja i opuštanja, u interakciji luka i strele, čamca i štice, horizontale i vertikale, i iluzija podjednako sveta dole i prostornog sveta gore (kao, istovremeno, u koti koja sve to spaja) i skrivenog i otkrivenog, i zaustavljenog i pokrenutog, i sna i jave, i istine i obmane kao u "ontološkom krugu misterija“ koje su to zauvek.
Miloš Arsić
Mladen Marinkov (1947, Novi Sad). Vajar. Završio Akademiju likovnih umetnosti u Beogradu. Član ULUS-a i ULUV-a. Završio postdiplomske studije na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu. Zaposlen na Akademiji umetnosti u Novom Sadu. |
