 Savremena galerija, Zrenjanin. 15. decembar 2008 - 9. januar 2009.
Koncept višemedijalnog izražavanja Čedomir Vasić je izgradio na korišćenju citata iz likovne prošlosti i stalnim istraživanjima u novim medijima i tehnologijama rada. Imajući u vidu činjenicu da je autor završio slikarstvo na beogradskoj Likovnoj akademiji i da se u likovni život na domaćoj sceni uključio početkom sedamdesetih minulog veka, kada se status štafelajne slike radikalno menjao, boravak na kaliforniskom univerzitetu, koji je ostvario kao Fulbrajtov stipendista, presudno je uticao na njegov dalji rad i funkcionisanje u nekoliko referencijalnih sistema praksi savremene vizuelne umetnosti, od kojih je slikarstvo ostalo dominantna disciplina.
 
Iako generacijski pripada umetnicima koji su se formirali i afirmisali pre postmoderne, cela koncepcija i praksa ovog svestranog umetnika, koja se temelje na interpretaciji i reinterpretaciji poznatih predložaka iz istorije umetnosti, ideji nomadizma u umetnosti, procesualnosti rada i interaktivnosti likovnog dela - ukazuju na suštinsku pripadnost duhu postmoderne. Bilo da se interpretacija poznatih tema i dela iz istorije umetnosti odnosi na interslikarsko iskustvo ili ima karakter intermedijalnog prevođenja tradicionalnih oblika u medij fotografije, videa, instalacije, ambijenta, print, mural - navedenu tezu potkrepljuju koncepcija i praksa rada sa likovnim predlošcima, procesualnos postupka i serijska reprezentacija motiva, žanrovska razuđenost tema koje se smenjuju po ciklusima, od jedne do druge stvaralačke faze.
Izložba koja je pred nama je prilika da se uoči postojanje ili nepostojanje diferencijalnih razlike u umetničkoj praksi koja je predstavljana u sintetičkim pejzažima na izložbi 1981. u Likovnoj galeriji KCB-a, i radovima na aktuelnoj postavci. Tokom devedesetih godina, koje je obeležila politička i ekonomska kriza, raspad zemlje i građanski ratovi na lokalnim teritorijama, u tematski repertoar profesora Vasića ulazi ikonografija istorijskih kompozicija koje preuzima iz nacionalne istorije slikarstva kraja XIX i početka XX veka. Posebno mesto u novom ciklusu imaju slike velikih događaja i istorijskih mesta koja su u kolektivnom pamćenju uzdignuta do nacionalnog mita. Takve su slike: Paje Jovanovića, (Seoba Srba pod Arsenijem I Čarnojevićem, 1896), Uroša Predića (Hercegovački begunci, 1889. i Kosovka devojka,1919) i Nadežde Petrović ( Kosovski božuri ,1913) sa čijim se ikonografskim sadržajima iz novije srpske političke istorije, uspostavlja inspirativni dijalog za nove umetničke transformacije. U traženju novog esteticizma i preobličavanju hipotetičke prošlosti umetnik interveniše na inventivan i medijski adekvatan način koji kompoziciju iz tradicionalnog diskursa prevodi u diskurs savremenih oblika kao što su: video rad, instalacija, ambijent (izlobe u galeriji „Nadežda Petrović“ u Čačku. i Narodnom muzeju u Kruševcu, 2004). U koncepciju aktuelne izložbe uključena su i dela nekoliko inostranih umetnika: Emanuela Leutze (Džordž Vašington prelazi Delevar), Jana Matejka (Bitka kod Grunvalda,), Dijega Velaskeza (Opsada Brede) čiji sadržaji na isti način korespondiraju sa mitološkim vrednostima nacionalnih kultura. Fenomen dekonstrukcije istorijskog predloška se vrši na dva komunikacijska nivoa: značenjskom i medijskom. Početne intervencije se dešavaju na ekranu kompjutera kada se iz ikonografije predstave brišu akteri istorijskog događaja i nova predstava svodi na pejzaž istorijskog mesta i njegovu "uzvišenu lepotu".
U daljem postupku (re)interpretacije nove slike u tehnologiji štampe na lentikularu postiže se efektan vizuelni doživljaj novog umetničkog rada. Udružene projekcije pejzaža i istorijskog predloška stvaraju optički mobilnu sliku predela koji se menja u zavisnosti od optike vidnog polja. Lentikularni pejzaž ima svojstva otvorenog dela u čiju interpretaciju su ugrađena iskustva interpretatora i posmatrača kao odgovornog saučesnik u dobijanju konačnog vizuelnog rešenja. U aktuelnom autorskom konceptu pejzaž posle mita ima angažovani odnos prema stvarnom svetu i parafrazama istorijskih ikonografija. Tome u prilog govore metaforični nazivi dela: Put u Oz, U smiraj Vidov dana, Nedeljno posle podne u planini, Božić na reci, Letnji dan u Severnom Brabantu...
Gordana Dobrić
Čedomir Vasić (1948, Beograd). Diplomirao i magistrirao na slikarskom odseku Akademije za likovne umetnisti u Beogradu kod prof. Đorđa Bošana. Kao stipendista Fulbrajtovog programa proveo školsku godinu na usavršavanju na Kalifornijskom univerzitetu u Santa Barbi i Los Anđelesu gde studira video kod prof. Micurua Kataoke i kompijutersku umetnost kod prof. Džona Vitnija. Izlaže od 1969. godine na mnogim izložbama u zemlji i inostranstvu. Od 1976. bavi se videom kao izražajnim sredstvom (trake, instalacije, ambijenti). Pokrenuo slikanje murala u Beogradu 1983. i ostvario veći broj dela na javnim mestima. Objavljuje stručne i teorijske radove iz oblasti likovnih umetnosti od 1973. Živi i radi u Beogradu. Redovan profesor na FLU u Beogradu na predmetu Slikanje i crtanje. Na Fakultetu dramskih umetnosti predaje Likovnu kulturu za studente filmskog smera. Rektor Univerziteta umetnosti u Beogradu. |
