Već u prvim godinama nakon osnivanja 1956.godine, pokrenuta kolektivističkim duhom, Umetnička kolonija u Ečki je uspela da osavremeni likovnu umetnost kod nas oslobađajući se nametnutih formi socijalističkog realizma. Međutim, ovaj zanos nije trajao dugo jer je sedamdesetih godina XX veka nestao kolektivizam u umetnosti. Pojava nove umetničke prakse i konceptualne umetnosti u okviru nje umanjila je značaj kolonija. Umetnici koji su započeli svoj umetnički rad u kolonijama 50tih godina 70tih postali su zrele umetničke ličnosti, a sva sloboda umetničkog stvaranja za koju su se borili je dosegnuta. Još su pre više od trideset godina kolonije prestale da budu mesta gde se umetnici sastaju da bi menjali umetnost i postaju mesta susreta, druženja i razmena iskustva.

U novijoj kustoskoj praksi je široko prihvaćeno da ovakva okupljanja umetnika imaju tematski okvir, koji, naravno, prevazilazi uslovljavanja iz 60tih i 70tih godina za slikanjem pejzaža, međutim, Umetnička koloniji u Ečki i saziv pod nazivom Slika 09 nije na ovaj način organizovan. Saziv zadržava svoju osobenost, koja je izdvojila Koloniju u Ečki 50tih godina, a to je prisustvo pored Vojvođanskih slikara i umetnika iz Beograda, a ove godine i iz Mađarske. Kako se boravak i rad umetnika u Umetničkoj koloniji Ečka menjao iz godine u godinu, danas koncept kolonije podrazumeva nestanak univerzalnog subjekta, kao i fleksibilnost, toleranciju i pokretljivost u prihvatanju različitosti. Umetnik u svoje delo transponuje lična osećanja i kolektivne predstave, izražava svoj lični specifičan stav tako da delo postaje dokument o njegovom prisustvu i njegovom mikrosvetu. Potpuna sloboda, za kojom se tragalo 50tih godina, sada je ponovo prisutna.

Od osnivanja, 1956. godine, Umetnička kolonija u Ečki okupljala je umetnike koji se bave različitim likovnim tehnikama u skladu sa sopstvenim umetničkim opredeljenjem. Saziv umetnika koji se bave klasičnom slikarskom tehnikom – uljem na platnu, nije izostao ni jednom od osnivanja kolonije. U XXI veku u eri digitalne tehnologije pomišlja se da su tradicionalne tehnike slike na platnu danas nepotrebne, zato je i 2006.godine, nakon 50 godina rada učinjen pokušaj da se isprate savremeni trendovi i umetnicima se ponudi bavljenje različitim oblastima savremenog vizuelnog izražavanja. Tada je odgovoreno na zahtev trenutka i učinjen je proboj ka aktuelnim dešavanjima u svetu umetnost. Ove godine, umetnici su imali ograničenje u vidu medija izražavanja, odnosno zadržan je tradicionalni koncept slike na platnu. Iako ponekad istrajavanje na starim tehnikama može biti kontraproduktivno, ovi „zastareli“ mediji opstaju i čuvaju lične ispovesti i istorije od zaborava tako da nema govora o uniformisanju i homogenizaciji što se vidi u delima ovih sedam umetnika nastalih u Koloniji u Ečki. Utrt je put ka estetskoj legitimaciji ličnog izražavanja, a Kolonija u Ečki u prvoj deceniji XXI veka postaje mesto gde se te lične izjave susreću.

Slavica Popov