Aleksandar Botić, grafičar oslobođenog, simboličnog, ekspresivnog i pročišćenog crteža, usredsređen na čoveka savremenog sveta, uspeo je da kroz "najnecrtačkiju" grafičku tehniku, linorez, dočara lakoću poteza, a da duhovitošću i šarmom strukture bliske dečijem razmišljanju izmami osmeh i vrati veru u moć spontanih trenutaka.

Potpuno specifičan umetnik, jedinstven i nedvosmisleno prepoznatljiv kao grafičar, svoj likovni izraz i grafički zanat doveo je do perfekcije, tako da nas ostavlja u dilemi da li se radi o otiscima ili crtežima.

Apstrakcija dovedena do simbola, očišćena od svih suvišnih linija i boja, predstavlja pravi izazov našoj percepciji i neophodnom smislu za humor, daru privilegovanih koji se raduju životu i umetnosti bez barokne težine i patetike. Osetiti i razumeti lepotu u krajnjoj jednostavnosti, prefinjen humor a zabrinjavajuću poruku, u današnje vreme nije nimalo lako.

Veseli nazivi grafika predstavljaju celinu sa otiskom. Sazreli kroz dugu, gotovo intimnu vezu sa matricom, oni ustvari nose poruku koju je umetnik želeo da saopšti, kroz više puta preneseno, često daleko asocijativno značenje.

"Lakši potres mozga", "Oprezno sa ciframa", "Pad Robespjera", "Pod pritiskom"... I dok se zabavljamo tumačeći duhovite i sofisticirane nazive grafika, iza potpune originalnosti likovnog izraza i grafičkog talenta krije se uznemirujuće pitanje o identitetu čoveka današnjice.

Nataša Brkić,
urednica Galerije SKC Novi Beograd