Jožef Ač, Podneblje Vojvodine, 1961.

I u Vojvodini, kao i drugde, enformel je onaj prvi tipično posleratni izražajni jezik koji ništa bitno više ne duguje međurаtnom intimističkom, poznoekspresionističkom i poetskorealističkom nasleđu. Enformel i slikarstvo materije u Vojvodini u vreme nastanka gotovo da i ne postoji kao jedna organizovana umetnička pojava. Dokaz o tome jeste da, na primer, Ač i Poznanović, iako su živeli i radili u Novom Sadu, pripadaju različitim generacijama i umetničkim krugovima, dok Petrik od njih odvojen istovremeno deluje u Subotici.

Već iz samih naziva većine Ačovih slika u duhu enformela zapaža se da on svesno zadržava izvesne tematske osobine slike: pojam "prostor" konstanta je u svim ovim nazivima, no posredi nije neko konkretno topografsko nego pre svega metaforičko i simboličko poimanje predela.

Petrik, takođe, polazi od utiska prirode, po tome i on je srodan konceptu "poslednjeg naturalizma". Kao na svoj inspirativni povod poziva se na doživljaj poplavljene obale reke Tise u okolini koje na ispucalom i isušenom tlu ostaju efemerni tragovi dejstva ovog prirodnog fenomena.

U obimnom višemedijskom opusu Bogdanke Poznanović periodu njenog bavljenja slikarstvom enformela pripada početno i uvodno mesto. Njen enformel u retkim sačuvanim slikama malih formata u kombinovanim tehničkim postupcima, umesto na pojave prirode, pre kao da podseća na neka ranjiva i obolela, nekada sveža, potom uvenula i sasušena organska tkiva.

Izložba je realizovana u saradnji sa Kulturnim centrom  Beograda, Kolekcijom Trajković i Vujičić kolekcijom iz Beograda, Modernom galerijom "Likovni susret" iz Subotice, Muzejem savremene umetnosti Vojvodine iz Novog Sada i predstavljena je u Beogradu, Zrenjaninu, Subotici i Novom Sadu.

Realizaciju izložbe u Zrenjaninu omogućili su Pokrajinski sekretarijat za kulturu i informisanje Autonomne Pokrajine Vojvodine i Grad Zrenjanin.