Likovni salon Kulturnog centra, Novi Sad. April - maj 2002.Ovom izložbom svesnog redukovanja sadržaja, Novković "hvata nit" prostora i vremena u smislu oznakovljenih sadržaja i značenja i njihovog kontinuiteta u istorijskom pamćenju, u "mrežu" sopstvene likovne poetike i ne postavlja kao presuditelj nego kao interpretator u stvaralačkom trenutku drukčije mogućeg.
Sam termin i pojam u kojima je koncipovana ova izložba Milivoja Novkovića, polazi od latinskog izvornog značenja reči signum, koja u najširem smislu obuhvata pojmove vezane za značenje znak. U drugim značenjima signum znači i obeležje, znamenje, označeno mesto i druga značenja koja se uz reč signum vezuju na ono što se odnosi na vojničko, ratničko, kao i na ono pto se odnosi na zastavu. Reč pietas, pietatis ima takođe dva bitna značenja: prvo se odnosi na uvažavanje dužnosti, poštovanje, pobožnost, ljubav prema nekome ili nečemu određenom, čovekoljublje, milost i na pravdu. Drugo značenje reči pietatis odnosi se na atribut boginje pravde u starom Rimu, i uopšte na značenje blagost, milost.
Ova napomena povodom izložbe Milivoja Novkovića, čini se da je potrebna, da bi se i sama koncepcija takve izložbe mogla pratiti u dva smera, koji vode istom cilju. Prvi smer podrazumeva sam izbor konvencionalnih znakova, kao što su krstolik, pentagram i savremeni znak NIKE, kao marketinški znakovni reprezent za prepoznavanje ekskluzivne robe u svetu savremene potrošnje. U Novkovićevom pristupu ovom problemu ničim se ne narušava ni davno utemeljeno, ni savremeno izvorno značenje ova tri sasvim disparatna znaka po njihovom osnovnom značenju i izgledu. Zato se ovde može govoriti o njihovoj osavremenjenoj reinterpretaciji i svojevrsnom obogaćenju vizuelno-likovnih značenja upravo prezentacijom u jednom sistemu intervencije lično prepoznatljivom kombinatorikom lineartno-kolorističke strukture, koja je tipična za organizovanje vidnog polja u njegovom slikarskom prostoru... Drugi pravac u strategiji izbora i uvođenja pomenuta tri znaka, koji ćine celinu izložbe, ukazuje izbor novijeg znaka NIKE, kao sinonima za marketinški model ekskluzivne potrošne robe, kojim se suštinski baš izborom kao takvog, odvaja od sakralno-ritualne i religijsko-ideološke znakovnosti (misleći na krst i pentagram). Time Novković punktira velike i značajne istorijsko društvene i prostorno vremenske distance preko nosilaca arhetipskog značenja krstolika, petokrake i jednog od najprisutnijih znakova savremene potrošačke scene u znaku NIKE.
Ovom izložbom svesnog redukovanja sadržaja, Novković "hvata nit" prostora i vremena u smislu oznakovljenih sadržaja i značenja i njihovog kontinuiteta u istorijskom pamćenju, u "mrežu" sopstvene likovne poetike. U tom postignuću Novković se ne postavlja kao presuditelj i navijač, nego kao interpretator već viđenog, u stvaralačkom trenutku drukčije mogućeg.
Kosta Bogdanović,
istoričar umetnosti
istoričar umetnosti