Spomen - zbirka Pavla Beljanskog, Novi Sad. Septembar - novembar 2006.Risto Stijović je vajarsku karijeru započeo u Parizu gde se smatran za jednog od najtalentovanijih mladih vajara svog vremena. Uprkos tome on odlučuje da se 1928. godine vrati u Beograd. Neposredno po povratku uključio se u izložbeni život i od tada priređuje ukupno 13 samostalnih izložbi.
Risto Stijović je vajarsku karijeru započeo u Parizu gde se smatran za jednog od najtalentovanijih mladih vajara svog vremena. Uprkos tome on odlučuje da se 1928. godine vrati u Beograd. Neposredno po povratku uključio se u izložbeni život i od tada priređuje ukupno 13 samostalnih izložbi. Učestvuje i na mnogim značajnim zajedničkim izložbama u zemlji i inostranstvu; kritički sud o njegovom radu, pored Katarine Ambrozić, dali su i velikani srpske likovne kritike Rastko Petrović, Todor Manojlović, Sreten Stojanović, Desimir Blagojević, kao i istoričar umetnosti Lazar Trifunović.
Umetničko školovanje Stijović je započeo na Umetničkoj školi u Beogradu kod Đoke Jovanovića, da bi ga nastavio u Marselju kod Adelbera, zatim u Parizu na Ecole Nationale Supérieure des Beaux-Arts, kod profesora Inžalbera. Presudan uticaj na njegovo stvaralaštvo imala su poznanstva sa Emilom Bernarom i Fransoa Pomponom, kao i druženje sa hrvatskim vajarom Brankom Deškovićem, kod kojih značajan motiv predstavljaju figure životinja. Pod njihovim uticajem Stijović postaje prvi i jedan od naših najznačajnijih vajara animalista; pored životinja, njegovu preokupaciju predstavljaju ženski aktovi i portreti. Omiljeni materijal Rista Stijovića su drvo i poludragi kamen; njegove skulpture karakterišu naglašena stilizacija, glatka faktura i meke, zaobljene linije, kao i mali format kojem autor ostaje veran sve do šeste decenije 20. veka, kada počinje da radi skulpture monumentalnog formata. Izložba je obuhvatiti tridesetak Stijovićevih skulptura, kao i arhivsku građu i crteže.
Postavka ima monografski karakter i obuhvata dela nastala između 1930. i 1974. godine, iz fondova Spomen - zbirke Pavla Beljanskog, Narodnog muzeja, Muzeja savremene umetnosti i Memorijalnog centra "Josip Broz Tito" iz Beograda. Povod za ovu izložbu je činjenica da je ove godine, posle više od tri decenije priprema, objavljena monografija ovog autora koju je, po tekstu Katarine Ambrozić za štampu pripremila Jasna Jovanov; razlog više predstavlja činjenica da u Srbiji od 1969. nije organozovana njegova retrospektiva.
Autor izložbe i kataloga je dr Jasna Jovanov, a dokumentarnu postavku priredila je Dragana Bošković.