NOVI SAD. Galerija SULUV predstavlja od 27. do 29. juna 2014. slike Zorana Cvetića (1969, Užice). Diplomirao je slikarstvo na Akademiji Umetnosti u Novom Sadu, u klasi profesora Jovana Rakidžića. Kao student Akademije Umetnosti u saradnji sa Gradskom galerijom u Užicu inicirao izložbu Oni koji dolaze, koja i danas utiče na afirmaciju užičkih studenata na umetničkim akademijama i fakultetima.
Koncept rada "Slike nasilja - Studija slučaja V.Lj." je tako ukoponovan da bi se ostvarila komunikacija sa publikom. Objekti koji čine kompoziciju su postavljeni po shemi "otvorenog dijaloga" i u interakciji su sa "pokretnim slikama" koje su deo video rada "Bez slike i reči".
U "međusobnom prebrojavanju" objekti daju zbir koji odgovara broju šest. Šest je recimo u knjizi Otkrovenja "Novog Zaveta" povezan sa grehom. "666, on postaje broj zveri Apokalipse"... Upotreba termina apokalipse je simbolično i govori o strašnim ljudskim stradanjima.
Objekti pojedinačno, sadrže masu od naslaganog kancelarijskog papira. Njihova simbolika jasno definiše brojne slučajeve porodičnog, vršnjačkog ili nekog drugog oblika nasilnog ponašanja. Osećaj prostora u kome su objekti poređani po dubini može se dovesti u vezu sa osećanjem scenskog prostora. Objekti su uvezani trakama na način kako se arhivska građa odlaže u depo. Za jedan od objekata karakterističan je crn povez. On simboliše priče i sudbine za koje ne postoji mogućnost nade. Dijametralno od ovog objekta postavljen je drugi, koji je povezan kontrastnom belom bojom i asocira na svetlost. Ostali objekti su uvezani trakama crvene boje koja ima stimulativnu moć. Hromatsko područje crvene daje specifičnu atmosferu koja utiče na emocije. Crveno je tu da zabrine, upozori i zapita... Takvi aspekti su značajni jer se radi o dokumentima koji doprinose sveopštem utisku naših čula.
Prostor artefakta je slika dokumenata ispunjena kolorističkim vrednostima koje manifestuju tri boje: belo, crno i crveno. Unutrašnji prostor je okvir jedne složene celine, sastavljen iz linija najraznovrsnijih osobina. U geometriji linija, to je slika jednog pravca koji je nastao kretanjem jedne tačke. Da bi postigao likovnost u izrazu koristim se tehnikom markiranja (intervencija bojom flomastera). Različitim formama linija iniciram likovne znakove koji upućuju na socijalne aspekte psiholoških i duhovnih stanja. Taj "pejsaž" je slika - ekvivalent realnom prostoru iz koga se kao društveni fenomen pojavljuju različiti oblici nasilja.
Zoran V. Cvetić