NOVI SAD. Likovni salon Kulturnog centra Novog Sada predstavlja od 19. marta do 10. aprila 2018. slike Đorđa Kovačeva (1946, Čurug). Likovnu akademiju je završio u Beogradu u klasi profesora Gvozdenovića. Izložba, koju sačinjava devet slika, predstavlja neku vrstu diskontinuiteta u odnosu na ono što je do sada radio. Došao je, naime, do spoznaje da svet arhetipskih simbola nosi određenu poruku.
U ciklusima koji su prethodili ovom najnovijem, koristio sam arhetipske simbole proizašle iz kolektivno nesvesnog, kao elemente za likovnu transformaciju.
Kolektivno nesvesno isto je kod svih ljudi. Ono je univerzalno i ne razvija se; ono se nasleđuje. Sastoji se od oblika iz pređašnjeg postojanja arhetipova koji prodiranjem u sferu svesti daju nekim psihičkim sadržajima konačni oblik.
Arhetipovi su praiskonske slike. One postoje od najranijih vremena izražene u raznim oblicima, na primer: kao ideje demonizma, magijske moći, besmrtnosti duše i drugo.
Nesvesno možemo shvatiti kao riznicu koja je izvor svekolikog nadahnuća, stvaralaštva i mudrosti. Kao samostalni psihički sistem koji govori jezikom simbola jer je duhovno iskustvo moguće izraziti jedino putem simbola. Jedna od njegovih uloga je da ispravlja pristrasnost svesnoga uma i nadoknađuje njegovu jednostranost širim slikovnim neracionalnim opažanjima. Otuda nesvesno može biti dragoceni vodič koji čoveku pokazuje put prema njegovom istinskom odredištu.
U dubinama kolektivno nesvesnog nema individualnih, kulturnih razlika, nema razdvajanja. To je oblast praiskonskog jedinstva i kroz nju je svaka osoba povezana sa ostatkom čovečanstva.
Kolektivno nesvesno je oblast neograničenog potencijala u kojoj su sadržana načela univerzuma.
Interakcija svesnog i nesvesnog rađa novu vrednost i pomera stvari ka višim nivoima.
Radeći ovaj ciklus, krenuo sam od nordijskog runa kao predloška za likovnu transformaciju. Tokom rada proces je krenuo za mene nepredviđenim tokom. Naime, shvatio sam, da simboli, tekstovi i ornamenti koji čine sadržaj runa nisu neophodni i da u ovom slučaju opterećuju novonastalu ideju.
Proces je, dakle, krenuo drugim tokom – u pravcu pojednostavljenja, tako da su slike završene minimalistički sa strukturama kao dominantnim izražajnim sredstvom, očišćene od znakova i arhetipskih simbola.
Đorđe Kovačev