APATIN. Galerija "Meander" predstavlja od 23. aprila do 6. maja 2021. slike Anđelije Roglić (1980, Raška). Diplomirala je na Fakultetu likovnih umetnosti na Prištinskom Univerzitetu u klasi prof. Zorana Furunovića. Magistarsku tezu je odbranila kod istog profesora. Na radovima je najzastupljeniji kolaž, kombinovan sa drugim slikarskim tehnikama – akvarelom, pastelom i laviranim tušem.
Od samih početaka (i nakon magistarske teze "Stanje duha je linija") Anđelija Roglić je isključivo linijom istraživala procese i obrasce u prirodi i slikom beležila međusobne interakcije između haosa i poretka, intelekta i emocija. Minimalističku estetiku i zanimanje usmereno ka "figurativnom prikazu apstraktnih pojava i stanja" Anđelija Roglić nastavlja i kroz seriju izloženih radova (nastalih tokom 2019/2020), objedinjenih nazivom "Crvena iluminacija".
Ovoga puta, koncept međusobne povezanosti i funkcija, sagledava kroz sveprisutnost geometrije u prirodi i filozofijama Istoka i Zapada. Oslanjajući se na elementarnu geometriju i duhovne aspekte boja i geometrijskih oblika, Anđelija na radovima gradi mnoštvo "pokretnih" apstraktnih odnosa. U svakom pojedinačnom radu i na celoj izložbi oblici (krug, kvadrat, trougao…) se ponavljaju, ali nikad u istom odnosu. U mnoštvu transformisanih odnosa prepoznajemo organizacioni princip sličan teoriji skupova, koji se u osnovi bavi apstraktnim vezama.
Veze koje Anđelija uspostavlja na svojim radovima ukazuju na pokretanje njenog razmišljanja i predstavljaju "zapise" iz mentalnog prostora, a mogu biti i ključ za razumevanje njenih namera "da emocionalno najintenzivnija boja (crvena) privuče pažnju posmatrača, probudi lična osećanja i pretvori ga u aktivnog učesnika u procesu". Ovakav pristup sledi "duhovno u umetnosti" i ideju da se apstraktne veze dožive kao iznenadno nadahnuće (iluminacija) i kao jezik koji nije samo sposoban da izrazi dublje istine, već i da ih prenese u sva čula.
Na radovima je najzastupljeniji kolaž, kombinovan sa drugim slikarskim tehnikama – akvarelom, pastelom i laviranim tušem. Što se tiče linije (nje se Anđelija ne odriče ni u ovoj seriji) ona uživa sopstvenu vitalnost i u vibrantnoj formi podržava ritam i ispunjava tkivo svakog oblika. Ritam je osnovni princip komponovanja, ali i kohezivni kvalitet koji nam omogućava da identifikujemo jezgro Anđelijinih ideja, koje stoje iza simbolike odabranih geometrijskih oblika. Otuda se, u savremenom trenutku, radovi Anđelije Roglić oslonjeni na estetski i donekle poetski sadržaj, ne mogu posmatrati kao čisto apstraktne slike. Mnoštvo transformisanih oblika, iscrpljenih na blizu pedeset radova, bogato je značenjima.
Sonja Milićević