Istovremeno opor i nežan, pročišćen i drastičan, direktan i kompleksan, umetnik je okrenut infantilnim resursima, arhajskim i primitivnim modelima izražavanja, čuvajući iskonsku vezanost sa zavičajem i narodnom tradicijom. Njegovo delo predstavlja kompaktan plastičko-poetski svet izrazite individualnosti i specifičnog izraza koji ima tematsku zaokruženost i formalnu celovitost.

U realizaciji skulptura koje imaju jedru, zategnutu formu, najčešće koristi drvo, ali i boju, gotove proizvode kao što su žice, staklene tegle, metalne kvake i sl. Na crtežima i slikama, jednostavnim, ustalasanim linijama, definiše uprošćene antropomorfne obrise, koristi ornametalne elemente koji daju notu životnosti i poetske topline, radosti ili dubokog tragizma likovima kojima izražava čitav spektar različitih emotivnih i čulnih stanja.

Umesto radikalnih promena i naglih zaokreta, opus Andrijaševića karakteriše kontinuiran i posvećen rad sa blagim evolutivnim pomacima. Iskonske teme - čovek, ljubav, tuga, erotika, smrt, od početaka pa do danas su ga zaokupljale i podsticale na stvaranje sveta koji je na čudan način istovremeno bolno istinit i infantilno privlačan.

Andrijaševićeva detinja čednost i narodski humor čine da recepcija njegovih radova ne bude u moralizatorskom smislu odurna i teška, već dirljiva, uzbudljiva i u krajnjoj liniji otrežnjujuća na putu samoočišćenja.

Kustoskinje izložbe su istoričarke umetnosti Ljiljana Karadžić i mr Suzana Vuksanović. Autorke tekstova u katalogu: dr Anastazija Miranović, Ljiljana Karadžić, Suzana Vuksanović.

Izložba se realizuje na osnovu sporazuma o saradnji između Muzeja savremene umetnosti Vojvodine i Narodnog Muzeja Crne Gore.