Zamak Bentivoglio - sala dei Falegnami, Gualtierij (provincija Ređe Emilija, Italija). Septembar 2008.Zajednička izložba umetnika iz Srbije, Dragana Bartule ( Loznica ) i Danila Vuksanovića ( Novi Sad), ovoga puta bavi se temama koje su vezane za motive koji u sebi sadrže dozu istoricizma, naravno, ne u doslovnom smislu. Oba ciklusa zahvaljujući tome nose u sebi romantički karakter zaboravljenog i u neku ruku donkihotskog pogleda na savremeni svet.
Naime, Dragan Bartula, već poznat italijanskoj javnosti nakon izlaganja više puta u Italiji, odlučio se za motive iz prošlih vremena. Njegove vinjete zidova i kula nalazimo u graditeljskim pejsažima, pod kampanonima u bezvremenoj metafizičkoj atmosferi, ili, sa druge strane, u senci stoletnih manastirskih stabala Balkana i Mediterana. Slično ranijim Bartulinim istraživanjima i ovde vidimo individuu duhovnosti, uvek i u svim vremenima skrajnutu, neutralnu, baš kakva umetnost u klasičnom smislu i treba da bude. Isto tako, on prikazuje i šare balkanskog ćilima, u njegovim osnovnim naznakama, što čitavom ciklusu daje utisak univerzalnosti.
U načelu, ovo su alegorije čovekove misije koja je usamljenička i molitvena u odnosu na vreme kao tekovinu relativnog postojanja. Bartulina ideja pozicioniranja humanog obličja u kontekstu slutnji nemilosrdnog sveta jeste težnja da pomoću svojeg čistog slikarskog rukopisa ispriča unutarnje nedoumice i čvrsta duhovna stanovišta. Bartulina traganja u domenu sopstvenog i nedovoljno priznatog i prepoznatog nasleđa jesu ukazivanje na zaboravljene kulturne vrednosti. Njegov ciklus slika nosi naziv "Nasleđe".
Nasuprot ovakvom vidjenju, Danilo Vuksanović se bavi univerzalnim simbolima opšte poznatim u mnogim civilizacijama, gradeći pritom sliku uz pomoć nemušto ispisanih slova, kao u mimohodu prolaznosti. Simboli krsta, piramide, globusa i pretpostavljenih geografskih mapa transformišu se unutar polja koja asociraju na priče vremena. Mozaik arhetipova smešten je u naizgled ograničen geometrijski poredak. Takodje, na ovim platnima su kontrastno prikazana ćirilična slova raznih oblika koja se nalaze u funkciji likovnih elemenata. Simbolika osnovnih zemaljskih pojava nastoji da putem crteža i slike otkrije sveukupni karakter umetnosti.
Prirodno nastavljajući sopstveni likovni izraz iz prethodnog ciklusa bezvremenih bitaka i večitih ljudskih suprostavljanja, Danilo Vuksanović predstavlja svet opšte poznatih znakova težeći da im odene novo ruho. Na taj način otvara nova moguća vidjenja putem slike bogate u fakturi, sa slojevitim nanosima boje u kombinaciji sa drugim materijalima. Njegov ciklus slika i crteža nosi naziv Ravnica istine.
Sve u svemu, Vuksanovićev pokušaj da obuhvati putem vizuelne operacije mnoštvo alhemijskih znamenja smešta se direktno u imaginarna polja Bartulinih putovanja kroz vremena setne fantazmagorije. Naravno, ovi pokušaji se kreću u sferama zamišljenog duha vremena, kako je ova izložba i naslovljena.